تفاوت ارتودنسی و ارتوسرجری

الف) نوع درمان

• ارتودنسی: درمان غیرجراحی که شامل استفاده از بریس‌ها، پلاک‌های متحرک، الاینرهای شفاف و سایر وسایل ارتودنسی برای حرکت دادن تدریجی دندان‌ها به موقعیت صحیح است.
• ارتوسرجری: یک روش جراحی است که برای اصلاح مشکلات شدید اسکلتی فک انجام می‌شود. این روش شامل برش و تغییر موقعیت استخوان فک است و معمولاً با ارتودنسی ترکیب می‌شود.

ب) محدوده مشکلات قابل درمان

• ارتودنسی: برای مشکلات خفیف تا متوسط مانند نامرتبی دندان‌ها، فاصله بین دندان‌ها، ازدحام دندانی، کراس‌بایت، اوربایت و آندربایت کاربرد دارد.
• ارتوسرجری: برای مشکلات شدید فکی مانند جلو یا عقب بودن بیش از حد فک بالا یا پایین، ناهماهنگی شدید بین فک‌ها، مشکلات تنفسی ناشی از ناهنجاری‌های فکی و ناتوانی در جویدن یا صحبت کردن صحیح استفاده می‌شود.

پ) سن مناسب برای درمان

• ارتودنسی: می‌توان آن را در هر سنی انجام داد، اما معمولاً در دوران کودکی و نوجوانی (۷ تا ۱۴ سالگی) بیشترین تأثیر را دارد. در بزرگسالی نیز قابل انجام است، اما ممکن است طول درمان بیشتر باشد.
• ارتوسرجری: این درمان پس از پایان رشد فک (معمولاً بعد از ۱۸ سالگی) انجام می‌شود، زیرا قبل از آن ممکن است استخوان‌های فک هنوز در حال تغییر باشند.

ت) مدت زمان درمان

• ارتودنسی: معمولاً بین ۱ تا ۳ سال طول می‌کشد، بسته به میزان نامرتبی دندان‌ها و نوع درمان انتخابی.
• ارتوسرجری: از آنجا که شامل چندین مرحله (ارتودنسی قبل از جراحی، جراحی، و ارتودنسی بعد از جراحی) است، مدت زمان درمان معمولاً ۲ تا ۳ سال یا بیشتر طول می‌کشد.

ث) میزان تهاجمی بودن درمان

• ارتودنسی: یک روش غیرتهاجمی است و نیاز به جراحی ندارد.
• ارتوسرجری: شامل یک عمل جراحی پیچیده است که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود و نیاز به بستری در بیمارستان دارد.