جراحی تومور فک

روش‌های تشخیص

تشخیص دقیق تومورهای فک نیاز به بررسی‌های جامع دارد. برخی از روش‌های متداول تشخیص عبارتند از:

1. معاینه بالینی: پزشک با بررسی فیزیکی ناحیه مشکوک و بررسی علائم موجود، ارزیابی اولیه را انجام می‌دهد.
2. عکسبرداری: استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری مانند X-ray، CT scan و MRI برای شناسایی و تعیین اندازه و نوع تومور.
3. بیوپسی: در این روش بافتی از تومور برداشته می‌شود تا تحت میکروسکوپ بررسی شود و نوع تومور مشخص گردد.

جراحی تومور فک

جراحی یکی از درمان‌های اصلی برای تومورهای فک است. بسته به نوع و مرحله تومور، روش‌های جراحی متفاوتی وجود دارد:

1. جراحی تخلیه: در این روش، تومور به طور کامل یا جزئی خارج می‌شود. این روش بیشتر برای تومورهای خوش‌خیم انجام می‌شود.
2. جراحی رادیکال: برای تومورهای بدخیم، جراح ممکن است نیاز به انجام جراحی رادیکال داشته باشد که شامل برداشتن تومور همراه با مقداری از بافت‌های سالم اطراف آن می‌شود.
3. پیوند استخوانی: در صورتی که بخشی از استخوان فک برداشته شود، ممکن است نیاز به پیوند استخوان باشد تا ساختار فک به حالت طبیعی بازگردد.
4. جراحی ترمیمی: این نوع جراحی بعد از جراحی تومور به منظور بازسازی ناحیه آسیب‌دیده انجام می‌شود.

عوارض جراحی

مانند هر نوع جراحی دیگری، جراحی تومور فک نیز ممکن است عوارضی داشته باشد، از جمله:

1. عفونت: خطر عفونت بعد از جراحی همیشه وجود دارد.
2. خونریزی: ممکن است در حین یا بعد از جراحی خونریزی رخ دهد.
3. مشکلات حسی: بی‌حسی یا ناراحتی در ناحیه صورت بعد از جراحی ممکن است اتفاق بیفتد.
4. مشکلات در جویدن و صحبت کردن: برخی بیماران ممکن است بعد از جراحی مشکلاتی در جویدن و صحبت کردن تجربه کنند.