جلو بودن فک پایین

جلو بودن فک پایین و راه های درمان
جلو بودن فک پایین یکی از مشکلات مربوط به ارتودنسی دندان است که لازم است توسط متخصص ارتودنسی دندان مورد بازبینی قرار گیرد. به این حالت آندر بایت گفته می شود و حالتی است که فک پایین جلوتر از فک بالا قرار گرفته باشد. این ناهنجاری باعث ایجاد مال اکلوژن کلاس سه خواهد شد. این حالت نامناسب می تواند سبب ایجاد مشکلاتی اعم از عدم توانایی در جویدن، مشکلات مربوط به تکلم، ساییدگی دندان ها، تحلیل لثه و پوسیدگی زودهنگام دندان ها و درد در ناحیه دهان و صورت شود. علل جلو بودن فک پایین در ارتودنسی دندان را می توان مربوط به عواملی همچون ژنتیک و عوامل محیطی دانست.
در مواردی که فک پایین به قدر نامحسوس جلو است، با ارتودنسی و بدون نیاز به جراحی قابل درمان است. اما در مواردی که شدیدتر می باشد، نیاز به جراحی می باشد که باید برای اصلاح موقعیت فک با برداشتن قسمتی از استخوان پایین فک بیمار انجام شود.
چنانچه علت جلوتر قرار گرفتن فک پایین نسبت به فک بالا، شیفت فانکشنال فک پایین باشد باید متخصص ارتودنسی در اولین فرصت نسبت به رفع تداخلات دندانی موجود اقدام کند. در مواردی که فک پایین نسبت به فک بالا به لحاظ رشدی پیشی دارد بهترین زمان مداخله قبل از ۸ سالگی در پی رویش ثنایاهای بالا می باشد، هر چند تا ۱۳ سالگی هم امکان بروز موفقیت در این حوزه گزارش شده است. در سن رشد می توان اقدام به تسهیل رشد فک بالا و تا حدودی کنترل رشد فک پایین نمود. دستگاههای ارتوپدیک که در این رابطه مورد استفاده قرار می گیرند، فیس ماسک، پلاک زبانی و چین کپ می باشد. البته امروزه استفاده از چین کپ به دلیل محدودیت های عملکردی به لحاظ علمی، بسیار کاهش یافته است.
اگر رشد بیمار خاتمه یافته باشد، بسته به شدت ناهنجاری فکی زمینه ای، روابط دندانی و خواست بیمار از نتیجه درمان می توان اقدام به ارتودنسی کاموفلاژ و یا ارتودنسی همراه جراحی فک نمود.